Maatschappelijke Opvang

Maatschappelijke Opvang (MO) is een van de maatwerkvoorzieningen in de Wmo 2015. De gemeente Eindhoven koopt deze voorzieningen in voor 15 gemeenten in de regio.

 

Wat verstaan we onder Maatschappelijke Opvang (MO)?

De situatie van dak- en thuislozen is de afgelopen jaren veranderd, zowel in complexiteit van de randoorzaken (wonen, werk) als in de heterogeniteit van de doelgroep (economische daklozen tot aan multi-complex). Deze landelijke tendens in de veranderende situatie geldt ook voor de regio Eindhoven. Het aansluiten bij de leefwereld van dak- en thuislozen en zorgen voor een steuntje in de rug is kenmerkend voor de ondersteuning die geboden wordt aan deze groep mensen. Om deze mensen zo passend mogelijk te kunnen helpen bij hun ondersteuningsvragen is de visie ‘Toekomstbeeld’ ontwikkeld voor de maatschappelijke opvang welke is vastgesteld door de gemeenteraad op 26 november 2019. Deze visie is samen met partners in de stad, dak- en thuislozen en andere betrokkenen tot stand gekomen.  

In deze visie wordt ingezet op (betere) aansluiting bij de leefwereld van inwoners en zorgen dat mensen weer regie over hun leven krijgen. Ook wordt er kritisch gekeken naar wie welke vorm van begeleiding nodig heeft.  

De ondersteuning van de maatschappelijke opvang richt zich op vier pijlers:  

  • Preventie : het voorkomen van dakloosheid  
  • Basiszorg : basisopvang en hulp voor wie toch dakloos raakt  
  • Maatwerk : maatwerk in hulpverlening om uit de situatie te komen  
  • Nazorg : begeleiding van (ex)daklozen die weer een woonplek hebben gevonden  

 

Net als bij Beschermd Wonen geldt de gezamenlijke Regiovisie opgesteld over de doordecentralisatie van Beschermd Wonen en Maatschappelijke opvang (MO). Hierin heeft de regio de visie van de adviescommissie Toekomst Beschermd Wonen (commissie  Dannenberg), zoals  vastgelegd  in het rapport ‘Van Beschermd Wonen naar een beschermd thuis’, vertaald naar de regionale situatie. Dit betekent dat we in de regio Eindhoven werken vanuit een inclusieve gedachte: mensen met een psychische kwetsbaarheid maken zoveel mogelijk onderdeel  uit van de  samenleving. Zij  dragen  een eigen  verantwoordelijkheid, net als het sociale netwerk  om de persoon heen, en zij kunnen ook rekenen op vraaggerichte ondersteuning. De herstelgedachte en een positieve kijk op gezondheid zijn daarbij leidend.